De definitie van zelfliefde is volgens het woordenboek van Van Dale: Liefde tot zichzelf, liefde voor den eigen persoon; sterke geneigdheid om eigen belangen, eigen voordeel en eigen welzijn na te streven. Woh!!!! Dit niet te verwarren met narcisme, dat wordt uitgelegd als ziekelijke liefde voor zichzelf.
Zelfliefde komt op de eerste plaats. Hoeveel we van onszelf houden bepaalt hoeveel we van een ander kunnen houden.
Wij voelen liefde voor onze naasten, ouders, vrienden, kinderen en onze dieren, dit is meestal als vanzelfsprekend. Dat is een biologisch programma, zo zijn we geconditioneerd. Maar onszelf liefhebben moeten we leren.
Onvoorwaardelijk van jezelf houden is in contact staan met de bron.
Voorwaardelijke liefde leren we in relatie met anderen.
Als kind leer je wat er van je verwacht wordt, je krijgt regels opgelegd. Goed gedrag wordt beloond en slecht gedrag ontmoedigd. Om onze verzorgers, ouders of leraren, te plezieren deden we concessies!
Deze voorwaardelijke liefde is geen echte liefde, het is eerder een sociaal ruilmiddel. We willen eenmaal graag geprezen worden, wat een kenmerk is van trots, een emotie die voortkomt uit angst.
Het gedrag dat je via deze ruilliefde aanleert is manipulatief. We ‘pleasen’ anderen met hetzelfde motief als waarom we als kind onze verzorgers niet wilden teleurstellen. Als we door onze verzorgers werden afgewezen, voelde dat als een afwijzing van onze hele persoon. We kunnen als kind nog geen onderscheid maken tussen het zelf en het ego.
Het geprezen willen worden, wordt als een drug. Zo leer je als kind dat geluk afhankelijk is van anderen, van omstandigheden. Terwijl het zelf in contact staat met de bron van liefde. Die is onuitputtelijk.
Dat hele programma, dat we anderen nodig hebben om gelukkig te zijn, staat in ons onderbewuste gegrift. Net als dat geluk afhankelijk is van het leveren van een prestatie.
Om dat programma in ons onderbewuste, die ego gerelateerde conditionering, te overschrijven, organiseren wij transformatie reizen. Daar leer je binnen vier dagen een hogere staat van zijn in te nemen. Een staat die voortkomt uit liefde in plaats van angst.
De meeste van ons willen graag geloven dat onze liefdesrelaties onvoorwaardelijk zijn, maar dat is nagenoeg onmogelijk. Onze relaties met een lover hangen meestal af van de goedkeuring van de ander. Ze zijn gebaseerd op wederzijdse afhankelijkheid. Het is een verbond om niet alleen te komen te staan.
De waardering van de ander geeft ons een goed gevoel. Bij onvoorwaardelijke liefde accepteer je de ander zoals die is. Je wil de ander niet veranderen.
Eigenlijk heb je geen ander nodig om dat speciale verliefde gevoel te voelen, het is namelijk een gevoel in jou. Jij bent degene die dat gevoel heeft. Binnenin jou komen er allerlei chemische stoffen vrij waardoor jij je zo gelukkig voelt. Denk aan endorfine en het knuffelhormoon oxytocine.
Wij denken alleen maar – door onze opvoeding – dat iemand anders ons moet waarderen en ons leuk moet vinden, voordat wij dat zelf mogen voelen. Want vaak is het zo, dat wanneer iemand anders laat blijken jou leuk te vinden, dat je er dan pas zelf van overtuigd raakt. Bij zelfliefde heb je alleen maar acceptatie en toestemming nodig van jezelf.
Wat helpt is het “ik ben lijstje”. Ga dagelijks voor de spiegel staan en kijk jezelf aan en zeg: Ik ben de moeite waard ik ben lief ik ben mooi ik ben begerenswaardig ik ben leuk ik ben slim ik ben succesvol ik ben gelukkig ik ben liefde
Natuurlijk kun je zelf nog veel meer teksten verzinnen. Als ze maar beginnen met Ik ben. Doe het 3 x per dag, net zo lang tot het in je onderbewuste is verankerd. Je zult zien dat het na een korte periode gaat werken en dat de liefde voor jezelf danig zal groeien.
Comentarios